Zo, dat lied sloeg erin. Bam!
Het raak bij mij een belangrijk onderdeel van mijn werk als psychosociale hulpverlener bij Stichting Schuilplaats. Veel mensen die aankloppen met een hulpvraag hebben eigenlijk een volgestopt hoofd. En daar kan van alles inzitten. Vervelende ervaringen, teleurstellingen, negatieve gedachten, zorgen, lelijke beelden van je partner. Je kunt er zelf misschien wel wat bij voorstellen. Ik wel tenminste, ik ben ook een mens.
Het fascineert mij. De mensen die ik spreek in de spreekkamer willen heel graag verandering van klachten, verlost worden van de zorgen, vrij zijn van negatieve gedachten, zich geliefd voelen door hun partner. Begrijpelijk en waardevolle verlangens. Ik herken dat. Maar, hoe kom ik daar?
Ik wil je even meenemen naar een situatie waarin je de hond uitlaat (als je een hond hebt, anders moet je die er even bij fantaseren 😉). De wandeling kan op twee manieren verlopen. Allereerst: ontspannen. Je ziet de mooie bloemen in de berm, het groene gras na alle regenbuien, de eenden die op het water op en neer deinen, de hond die her en der snuffelt en de wind die je door je haren voelt blazen. Best aantrekkelijk, toch? Op de tweede manier verloopt deze wandeling onrustig. Je hebt haast, omdat je online vergadering zo direct begint. Je overdenkt wat vandaag niet zo lekker ging, je hebt spijt van bepaalde opmerkingen. Bovendien loopt je hond te treuzelen én ben je het poepzakje ook nog vergeten. Nou, minder aantrekkelijk zou ik zeggen. Maar wat is eigenlijk het verschil tussen deze twee manieren van wandelen?
Als je objectief kijkt naar deze twee manieren, is de situatie exact hetzelfde. Daar is niets anders aan. Toch is de beleving van de wandeling totaal tegenovergesteld. Wie of wat zorgt daarvoor?
Jawel, dat hoofd van jou en mij. Het verstand dat met jou en mij bezig is om overal iets wat van te vinden, dingen te moeten, de regels te bepalen, etc. Stel nou dat je dat hoofd af zou kunnen zetten. Is misschien een luguber idee, maar toch. Stel je dat eens voor? En je zou kunnen kiezen? Wat zou jij dan doen met je hoofd?
Hoe zou jij de zegeningen in je leven meer kunnen ervaren? Door anders met je hoofd, met je verstand om te gaan. Ons hoofd afzetten kunnen we niet. Ons verstand uitzetten overigens ook niet. Maar als we lichter met het leven om willen gaan, is het wellicht een goed idee om te kijken naar dat wat ervoor zorgt hoe jij het leven en jouw situatie beleeft. Heb je daar wat hulp bij nodig? Neem gerust contact met ons op. Dan kunnen we samen kijken naar wat jij van je hoofd, van je verstand, vindt. Hoe je vaker een beetje afstand kan nemen. En, hoe je kunt oefenen om die vogels weer te horen fluiten en die regenboog weer te zien staan!
Harm Rebel
Psychosociale hulpverlener